جیفه. [ ف َ / ف ِ ] ( از ع ، اِ ) لاش. لاشه. لش.مردار بوگرفته. ( منتهی الارب ). جثه گنده. ( از اقرب الموارد ). ج ، جیَف ، اجیاف. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) : در وقت انتصاف روز به تیغ انتصاف قریب پنجهزار جفیه کفار... ( ترجمه تاریخ یمینی ). بر سر آن جیفه گروهی نظار بر صفت کرکس مردارخوار.نظامی.- جیفه دنیا ؛ مال و منال دنیا: الدنیا جیفة و طالبها کلاب. کاین جهان جیفه ست و مردار رخیص بر چنین مردار چون باشم حریص ؟مولوی.- جیفه گاه ؛ جای جیفه ، کنایه از دنیا : خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر.خاقانی.- جیفه نهاد ؛ مردارخواره. که درون از مردار آگنده دارد : همای کش تر از این کرکسان جیفه نهاد ندیده ام که ز عنقا کنند طعمه عقاب.خاقانی.
