معنی جسمانی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

جسمانی. [ ج ِ نی ی ] ( ع ص نسبی ) نسبت است به جسم. هر چیز که به جسم منسوب بود. مقابل روحانی. || در اصطلاح ، آن چیزی باشد که در جسم حلول کند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ) :
ذات جسمانی او کز دم روحانی بود
نه ز صلصال ز مشک هنر آمیخته اند.خاقانی.دل که بر او خطبه سلطانی است
اکدش جسمانی و روحانی است.نظامی.خوش آمد نیست سعدی را درین زندان جسمانی
اگر تو یکدلی با او چو او در عالم جان آی.سعدی.پنجه دیو به بازوی ریاضت بشکن
کین به سرپنجگی ظاهر جسمانی نیست.سعدی.