معنی جذوب | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

جذوب. [ ج َ ]( ع ص ، اِ ) جاذب ، یعنی ناقه کم شیر. ( از قطر المحیط ). ناقة جذوب ؛ ناقه کم شیر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). ج ، جَواذب و جِذاب. ( از منتهی الارب ). || کشنده چیزی را. ( آنندراج ) :
صبر و خاموشی جذوب رحمت است
وین نشان جستن نشان علت است.مولوی.کاف و نون همچون کمند آمد جذوب
تا کشاند مر عدم را در خطوب.مولوی.|| برگرداننده چیزی را از جای وی. ( آنندراج ).