معنی تیان | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تیان. ( اِ ) دیگ سرگشاده بزرگ را گویند. ( برهان ). دیگ سرگشاده بود و آن را لوید نیز خوانند. ( فرهنگ جهانگیری ) ( از فرهنگ رشیدی ). دیگ سرگشاده بزرگ که در آن حلوا و غیره پزند و دیگ گرمابه حمام را نیز گفته اند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). دیگ بزرگ سرگشاده و سرپهن. ( ناظم الاطباء ). طبری «تهان » ( تابه )... گیلکی «تیان » ( دیگ بزرگ... ) معرب آن طَیجَن. ( حاشیه برهان چ معین ). ظرفی مسین بزرگ مانند پاتیل. دیگ بزرگ که دهانه آن فراخ تر از شکم و بن آن است. قدر. ظرف بزرگ مفرغین یا مسین که سر آن فراخ تراز تک و بن آن است و در آن آشهای بزرگ پزند یا بر آتش تون کار گذارند تا آب خزانه حمام گرم کند. پاتیله. پاتله. ( از یادداشتهای مرحوم دهخدا ) :
گفت و سکاره کش تیان خوانی
آنچنان ده که باز بستانی.( لغت فرس اسدی ).عشق چو مغز است جهان جمله پوست
عشق چو حلواست جهان چون تیان.مولوی ( ازفرهنگ جهانگیری ).|| نوعی ماهی بزرگ. ( حاشیه برهان چ معین ). نوعی ماهی بزرگ در بحر خزر و سفیدرود. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). ماهی تیان. تیان ماهی.
تیان. [ ت َی ْ یا ] ( ع ص ) انجیرفروش. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(تِ ) (اِ. ) دیگ دهان گشاد، پاتیل .

فرهنگ عمید

دیگ دهان گشاد و پهن، پاتیل، لوید: عشق چو مغز است و جهان همچو پوست / عشق چو حلوا و جهان چون تیان (مولوی۳: ۶۹۰ ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) دیگ سر گشاد. بزرگ دیگ پهن پاتیل .
انجیر فروش

دانشنامه عمومی

تیان یا طیان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ازنا در استان لرستان ایران است.
این روستا در دهستان سیلاخور شرقی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۶۸۸ نفر ( ۱۵۳ خانوار ) بوده است.
روستای خوش آب و هوای تیان در ۲۲ کیلومتری غرب شهرستان ازنا و در شمال غربی دامنه شمالی اشترانکوه، در مسیر جاده ازنا – دورود واقع گردیده است.
سرآب تیان واقع در روستای تیان یکی از پدیده های جالب زمین شناسی است. ارتفاع چاه تیان از سطح دریا ۲٬۲۰۰ متر و دهانه آن تقریباً به قطر ۳ الی ۴ متر و عمق ۵ متر می باشد که بستری سنگی دارد.
این سرآب یا چشمه در اوایل بهار به طور ناگهانی و به یکباره پُر آب می گردد. در این زمان از سال آب دهی سرآب زیاد بوده و تا ماه ها ادامه می یابد و پس از مدتی در اواخر تابستان و اوایل پاییز به همان نحو به یک باره خشک شده و تا سال آینده و دوره جدید، بی آب باقی می ماند.
احتمال داده اند، این امر ناشی از ذوب شدن برف های اشترانکوه و جریان آب از دهلیزهای زیر زمینی است و آب برف ها در این محل از زمین فوران کرده و تشکیل چشمه و سرآب می دهند.
ویژگی و زیبایی این سرآب آن را به تفرج گاهی جهت بازدید عموم تبدیل کرده است.
تیان (اسطوره شناسی). تیان ( 天 ) یکی از قدیمی ترین اصطلاحات چینی برای «بهشت» و مفهومی کلیدی در اساطیر چین، فلسفه چینی و ادیان سنتی چینی است. در طول حکمرانی دودمان شانگ ( سده های ۱۱ تا ۱۷ پیش از دوران مشترک ) چینی ها، شانگدی یا دی را می پرستیدند. در طول حکومت دودمان ژو، تیان در این معنی، استفاده شد. پرستش بهشت، پیش از سده ۲۰ میلادی، دین رسمی چین بود که در حقیقت پرستش تیان است.