تشر

لغت نامه دهخدا

تشر.[ ت َ ش َ ] ( اِ ) عتاب. توپ. پرخاش. گفتاری درشت با آوازی بلند و تهدید کسی را. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(تَ شَ ) (اِ. ) (عا. ) کلمه ای که از روی خشم به کسی گفته شود، عتاب ، پرخاش .

فرهنگ عمید

سخنی که از روی خشم به کسی گفته شود، پرخاش، عتاب.
* تشر زدن: (مصدر لازم ) [عامیانه] به حالت تشر با کسی حرف زدن.

فرهنگ فارسی

پرخاش، عتاب، کلمهای که ازروی خشم بکسی گفته شود
( اسم ) کلمه ای که از روی خشم بکسی گفته شود پرخاش عتاب .

ویکی واژه

(عا.)
کلمه‌ای که از روی خشم به کسی گفته شود، عتاب، پرخاش.