( تبرئة ) تبرئة. [ ت َ رِ ءَ ] ( ع مص ) پاک گردانیدن کسی را از چیزی. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رفع شبهه کردن از کسی و درست داشتن برائت او. || بیزار کردن کسی را از چیزی. ( اقرب الموارد ). بیزار کردن. ( دهار ) ( ترجمان علامه جرجانی ). بیزار ساختن از چیزی. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ معین
(تَ رِ ئِ ) [ ع . تبرئة ] (مص م . ) ۱ - پاک کردن . ۲ - رفع اتهام کردن .
فرهنگ عمید
پاک کردن از تهمت.
فرهنگ فارسی
۱- ( مصدر )پاک کردن . ۲ - بیزار کردن . ۳- رفع اتهام کردن . ۴- ( اسم )پاکی .
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] تبرئه (قرآن). تبرئه به معنای پاک گردانیدن کسی را از چیزی، رفع شبهه کردن از کسی و درست داشتن برائت اوست. از واژه «برا» که شخصی اتهامی را از خود دور می کند یا دیگران و نیز خداوند، کسی را از آنها مبرا می کند، برداشت شده است. در قرآن بحث تبرئه حضرت ابراهیم ؛ تبرئه برادران حضرت یوسف ؛ تبرئه حضرت سلیمان ؛ تبرئه حضرت عیسی ؛ تبرئه حضرت مریم ؛ تبرئه حضرت موسی >احزاب/سوره۳۳، آیه۶۹. ۱. ↑ لغت نامه، ج۴، ص۵۵۶۹، «تبرئه».۲. ↑ انبیاء/سوره۲۱، آیه۶۴. فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تبرئه ». ...
