تب و تاب

لغت نامه دهخدا

تب و تاب. [ ت َ ب ُ ] ( ترکیب عطفی ، از اتباع ) تف و تاب. تاب و تب. رنج و سوز. سوز و گداز. رجوع به تاب و تب ، و تف شود.

فرهنگ معین

(تَ بُ ) (اِمر. ) سوز و گداز، هیجان .

فرهنگ فارسی

تف و تاب تاب و تب رنج و سوز سوز و گداز .

ویکی واژه

سوز و گداز، هیجان.