تازه خط

لغت نامه دهخدا

تازه خط. [زَ / زِ خ َطط / خ َ ] ( ص مرکب ) آنکه ریش و سبلت وی بتازگی دمیده باشد. ( ناظم الاطباء ). نوخط. که تازه از رخسارش خط برآمده باشد. آنکه بتازگی خط او دمیده باشد. آنکه موی تازه بر رخسارش دمیده باشد :
با لب تازه خطش چند سیاهی بزند
چهره آب خضر را بزمین می مالم.صائب ( از آنندراج ).دارد ز انفعال رخ تازه خط او
در پیرهن ز جوهر خود خانه آینه.صائب ( ایضاً ).

فرهنگ معین

( ~. خَ ) (ص مر. ) پسری که تازه پشت لبش مو روییده .

فرهنگ عمید

پسری که تازه بر روی لبش مو روییده باشد، نوخط.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه ریش و سبلت وی بتازگی دمیده باشد نو خط .

ویکی واژه

پسری که تازه پشت لبش مو روییده.