تارکش

لغت نامه دهخدا

تارکش. [ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه تار کشد. ( آنندراج ). مفتول کش و زرکش. ( فرهنگ نفیسی ).

فرهنگ عمید

۱. مفتول کش.
۲. زرکش.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه تار کشدمفتول کش زر کش .