تأصل

لغت نامه دهخدا

تأصل. [ ت َ ءَص ْ ص ُ ] ( ع مص ) تأثل. اصلی گرفتن. ( تاج المصادر بیهقی ). بااصل گردیدن درخت و ثابت و راسخ شدن بیخ آن. ( از قطر المحیط ).

فرهنگ معین

( تأصل ) (تَ أَ صُّ ) [ ع . ] (مص ل . ) با اصل گردیدن ، ثابت و راسخ شدن .

فرهنگ عمید

۱. با اصل شدن، ریشه دار شدن.
۲. اصیل بودن، دارای اصل و تبار بودن.

فرهنگ فارسی

تاثل اصلی گرفتن . با اصل گردیدن درخت و ثابت و راسخ شدن بیخ آن .

ویکی واژه

با اصل گردیدن، ثابت و راسخ شدن.