خاتمه.[ ت ِ م َ / م ِ ] ( ع اِ ) خاتمة. رجوع به خاتمة شود. آن خاتمه کار مرا خاتم دولت آن فاتحه طبع مرا فاتح ابواب.خاقانی.به بسطام رفت و منتظر خاتمه کار و مآل حال بنشست. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 370 ). - خاتمه پذیر ؛ آنچه پایان پذیرد. - خاتمه پذیرفتن ؛ پایان یافتن. - خاتمه پذیری ؛ خاتمه پذیر بودن. - خاتمه دادن ؛ پایان دادن. - خاتمه گرفتن ؛ خاتمه یافتن. || کلمه ای که پایان مطلب را میرساند و نساخ کتب در آخر آن بکار میبرند. خاتمه. انتهی. تمت. والسلام. رجوع به خاتمت شود.
فرهنگ معین
(تِ مِ یا مَ ) [ ع . خاتمة ] (اِفا. ) مؤنث خاتم ، پایان ، انجام . ج . خواتیم .
فرهنگ عمید
۱. پایان یافتن. ۲. (اسم ) قسمت پایانی چیزی.
فرهنگ فارسی
مونث خاتم، پایان، عاقبت هرچیز، آخرکاری یاچیزی ۱ - ( اسم ) مونث خاتم . ۲ - (اسم ) پایان انجتم . جمع : خواتیم . یا خاتم. خدمت. پایان کار و خدمت ( مثلا در سربازی ) : ورق. خاتم. خدمت .
