جهی

( جهی ً ) جهی ً. [ ج َ هَن ْ / ج ِ هَن ْ ] ( ع مص ) خراب و ویران گردیدن. ( منتهی الارب ).

و در اقرب الموارد بکسر اول خراب و ویران گردیدن.

دیوِ جَهی از دیوهای شناخته شده در آیین زردشتی است و نمادی از پلیدی های زنانه و روسپی گری به شمار می رود. این دیو در اسطورهٔ آفرینش نقش تخریبی عمده ای داشته است.