معنی چغاله | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

چغاله. [ چ َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) میوه نارس را گویند. ( برهان ). بمعنی میوه نارس میباشد. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). میوه نارس. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ نظام ). در تداول عامه خراسانیان بر بادام و زردآلو و گوجه و این قبیل میوه ها که نارس باشند اطلاق میشود. و رجوع به آله شود. بادام سبز نارس که درون بر آن سخت نشده باشد: چغاله بادام. || جوقی از مرغان بود. ( فرهنگ اوبهی ). جمعیت طیور. ( شعوری ). جغاله. چقاله. جفاله :
ز مرغ و آهو دانم به جویبار و بدشت
ازین چغاله چغاله وز آن قطار قطار. عنصری ( از فرهنگ اوبهی ) ؟پراکنده هامون و گردان همه
ز مرغان چغاله ز غُرمان رمه.اسدی.و رجوع به جغاله و جفاله شود.

فرهنگ معین

(چَ لِ ) (اِمر. ) میوة نارس مانند بادام ، زردآلو و امثال آن ها.

فرهنگ عمید

میوۀ نارس.

فرهنگ فارسی

میوه نارس ازقبیل بادام وزرد آلووامثال آنها
( اسم ) میو. نارس مانند بادام زرد آلو و امثال آنها .
میو. نارس را گویند . بمعنی میو. نارس میباشد . میو. نارس .