لغت نامه دهخدا
لنگا. [ل َ ] ( اِ ) کفش. || چرم بز سرخ ( ؟ ). || چرم نرم. || گل سرخ. ( آنندراج ).
لنگا. [ ل َ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای شهرستان تنکابن ، محدود از شمال به دریای خزر، از خاور به دهستان قشلاق از بخش چالوس شهرستان نوشهر، از باختر به دهستان نشتاو از جنوب به اولین رشته کوه جنگلی بین کلاردشت و لنگا. هوای دهستان مانند سایر نقاط گیلان و مازندران مرطوب و معتدل و قسمت عمده اراضی دشت آن بایر و جنگلی و قرای آن محصور به جنگل انبوه می باشد. آب قرای دهستان از رودخانه کاظم رود، پلنگ آب رود و چشمه سار تأمین میشود. محصول عمده دهستان برنج ، مختصر مرکبات و چای است. از 42 آبادی بزرگ و کوچک تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 4700 نفر میباشد. راه شوسه کناره از شمال دهستان و کنار دریا میگذرد و کارخانه چای سازی در کلارآباد دایر است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
لنگا. [ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان لنگا از شهرستان تنکابن ، واقع در 26500گزی جنوب خاوری تنکابن و 5500گزی جنوب راه شوسه تنکابن به چالوس. دشت ، معتدل ، مرطوب ومالاریائی. دارای 105 تن سکنه گیلکی و فارسی زبانند. آب آن از کاظم رود. محصول آنجا برنج و مرکبات و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
