کفره

لغت نامه دهخدا

( کفرة ) کفرة. [ ک َ ف َ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ کافر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( غیاث ) ( آنندراج ). در جمع کافر بمعنی ناسپاس بیشتر به کار رود. ( از اقرب الموارد ).
کفرة. [ ک َ رَ ] ( ع اِ ) تاریکی. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). ظلمت. ( از اقرب الموارد ).
کفره. [ ک َ ف َ رَ / رِ ] ( از ع ، ص ، اِ ) مردمان کافر و ملحد و بیدین. ( ناظم الاطباء ) : لشکراسلام... گروهی انبوه از کفره فجره طاغیه باغیه را به دارالبوار فرستاده. ( سلجوقنامه ظهیری ص 26 ). کفره فجره گرج طمع بر تملیک ولایت مستحکم کردند. ( جهانگشای جوینی ). || مردمان ناسپاس. ( از ناظم الاطباء ). و به هر دو معنی رجوع به ماده قبل شود.
کفره. [ ک َ ف َ رَ / رِ ] ( اِ ) کپره. ( یادداشت مؤلف ).
- کفره زده ؛ کپره زده.( یادداشت مؤلف ). و رجوع به کپره شود.

فرهنگ معین

(کَ فَ رِ ) [ ع . کفرة ] جِ کافر.

فرهنگ عمید

=کافر

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع کافر : ( لشکر اسلام ... گروهی انبوه از کفر. فجره و طاغی. باغیه را بدار البوار فرستاده ... ) .
کپره . کفر زده کپره زده

دانشنامه عمومی

کفره ( به عربی: الکفرة ) یک منطقهٔ مسکونی در لیبی است که در استان کفره واقع شده است.