مجزا. [ م ُ ج َزز ] ( ع ص ) پاره پاره کرده شده و جزوجزو و علی حده کرده شده. ( غیاث ) ( آنندراج ). جزٔجزٔشده و جداشده. ( ناظم الاطباء ). تجزیه شده.این کلمه هم مانند «مبرا» به الف باید نوشته شود نه به یاء زیرا الف آن در اصل همزه بوده است. بنابراین نوشتن آن به صورت «مجزی » درست نیست. ( از نشریه دانشکده ادبیات تبریز سال اول شماره 10 ) : گر به مکه فلک و نور مجزا دیدند در مدینه ملک و عرش معلا بینند.خاقانی.خورشید جام شاه مظفر به جرعه ریز بر خاک اختران مجزا برافکند.خاقانی.ای چتر ظلم از تو نگون وز آتش عدلت کنون بر هفت چتر آبگون نور مجزا ریخته.خاقانی.حراقه وار در زنم آتش به بوقبیس ز آهی که چون شراره مجزا برآورم.خاقانی.چون آتش آمد آشنا زیبق پرید اندر هوا اینک هوا سیمین هبا زیبق مجزا داشته.خاقانی.- مجزا شدن ؛ جدا شدن. - مجزا کردن ؛ جدا کردن. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ معین
(مُ جَ زّ ) [ ع . ] (اِمف . ) جدا شده ، تجزیه شده .
فرهنگ عمید
۱. سواکرده شده، جداشده. ۲. تجزیه شده، جزءجزءشده.
فرهنگ فارسی
سواکرده شده، تجزیه شده، جزئ جزئ شده، جداشده ( اسم ) تجزیه شده جزو جزو شده از هم جدا گردیده . توضیح همین صورت در عربی و فارسی صحیح است زیرا مهموز اللام است بنابرین نوشتن آن بصورت مجزی غلط است . پاره پاره کرده شده
