لغت نامه دهخدا
غلیظی. [ غ َ ] ( حامص ) ستبری و پرقوامی و هنگفتی. ( ناظم الاطباء ). غلیظ بودن. رجوع به غلیظ شود.
غلیظی. [ غ َ ] ( حامص ) ستبری و پرقوامی و هنگفتی. ( ناظم الاطباء ). غلیظ بودن. رجوع به غلیظ شود.
ستبری ( شیر و مانند آن ) پرمایگی مقابل رقت باریکی .