غاسق
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. شب بسیار تاریک، شب تاریک.
۳. (اسم ) مار سیاه.
۴. (اسم ) قمر، ماه.
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) تاریک شونده مظلم . ۲ - ماه . ۳ - شب هنگام وقت غروب شفق . ۴ - تاریکی بعد از غروب . ۵ - شب تاریک .
دانشنامه اسلامی
معنی غَسَقِ: اولین مرحله از ظلمت و تاریکی شب (کلمه غسق به معنای اولین مرحله از ظلمت شب است ، وقتی گفته میشود قد غسق اللیل معنایش این است که تاریکی شب فرا رسید ، و غاسق شب ، آن ساعتی است که شفق و سرخی سمت مغرب ناپدید شود . )
ریشه کلمه:
غسق (۴ بار)
«غاسِق» از مادّه «غَسَق» (بر وزن شفق) به گفته «راغب» در «مفردات»: به معنای شدت ظلمت شب است که در نیمه شب حاصل می شود، و لذا قرآن مجید به هنگام اشاره به پایان وقت نماز مغرب می فرماید: «إِلی غَسَقِ اللَّیْل». و این که در بعضی از کتب لغت «غسق» به معنای تاریکی آغاز شب تفسیر شده، بعید به نظر می رسد; به خصوص این که ریشه اصلی این لغت به معنای امتلاء (پر شدن) و سیلان است و مسلماً تاریکی شب هنگامی پر و لبریز می شود که به نیمه رسد. یکی از مفاهیمی که لازمه این معنا است، هجوم و حملهور گشتن است، لذا در این معنا نیز استعمال شده.
بنابراین، معنای «غاسق» در آیه مورد بحث، یا «فرد مهاجم» است، یا هر «موجود شرور» که از تاریکی شب برای حمله کردن استفاده می کند; زیرا نه فقط حیوانات درنده و گزنده شب هنگام از لانه ها بیرون می آیند و زیان می رسانند، بلکه افراد شرور و ناپاک و پلید نیز، غالباً از تاریکی شب برای مقاصد سوء خود استفاده می کنند.
ویکی واژه
ماه.
شب تاریک.
