لغت نامه دهخدا
طولی. [ لا] ( ع ن تف ) تأنیث اطول. زن درازتر. ج ، طُوَل. ( منتهی الارب ). || ( اِمص ) حالت و مرتبه بلند.
طولی. ( ص نسبی ) عمودی. مقابل عرضی و افقی.
طولی
فرهنگ عمید
= طولا
از درازا.
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به طول مقابل عرضی .
عمودی مقابل عرضی افقی
