طولی

لغت نامه دهخدا

طولی. [ لا] ( ع ن تف ) تأنیث اطول. زن درازتر. ج ، طُوَل. ( منتهی الارب ). || ( اِمص ) حالت و مرتبه بلند.
طولی. ( ص نسبی ) عمودی. مقابل عرضی و افقی.

فرهنگ عمید

= طولا
از درازا.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به طول مقابل عرضی .
عمودی مقابل عرضی افقی