صبب

لغت نامه دهخدا

صبب. [ ص َ ب َ ] ( ع اِ ) زمین نشیب. || ریزش جوی یا راه در نشیب. ریگ ریزان. || ( مص ) عاشق شدن. شیفته شدن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(صَ بَ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . ) عاشق شدن . ۲ - (اِمص . ) عاشقی .

فرهنگ فارسی

۱ - ( مصدر ) عاشق شدن شیفته گردیدن . ۲ - ( اسم ) عاشقی شیفتگی آرزومندی .
عاشق شدن و شیفته گردیدن

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی سَبَبٍ: وسیله - طریق - طناب (سبب به معنای هر چیزی است که با آن و به وسیله آن چیز دیگری را به دست میآورند و به همین جهت است که طناب را سبب میگویند چون به وسیله آن آب از چاه بیرون میآورند و طریق را سبب میگویند چون به وسیله آن به مقصد میرسند و " در" را سبب میگ...
تکرار در قرآن: ۵(بار)
ریختن. (لازم و متعدی) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سکبه فانسکب» (اقرب). . * . نا گفته نماند: صبّ راجع به یک قوم به دلیل «عَلَیْهِمْ» که بعاد و ثمود و فرعون راجع است، علی هذا اطلاق صبّ به تازیانه عذاب در اثر پی در پی بودن عذاب آن اقوام است. نظیر این آیه است آیه . در نهج البلاغه خطبه 180 هست. «وَ صُبَّتِ السُّیُوفُ عَلی هاماتِهِمْ».

ویکی واژه

عاشق شدن.
عاشقی.