سالف. [ ل ِ ] ( ع ص ) پیش رفته و گذشته. ج ، سلف. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). پیش رفته. ( غیاث ) ( آنندراج ). گذشته. ( دهار ). پیشینیان ، شخصی پیشین. ( استینگاس ). پیشین : در زمان سابق و اوان سالف تاریخی عربی بود... ( تاریخی قم ص 2 ). - سالف الدهر ؛ : اعتمادی که در سالف الدهر در ضبط امور خراسان و کفالت جمهور لشکر حاصل بوده است به اختلال و انحلال پیوندد. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 165 ). - سالف الذکر ؛ چیزی که ذکر آن از پیش شده. سالف. [ ل ِ] ( اِخ ) از قوم ثمود که نام پدر قدار، پی کننده ناقه صالح پیغمبر( ع ) است. ( حبیب السیر چ قدیم ص 15 ).
فرهنگ معین
(لِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - گذشته ، پیشین . ۲ - پیش رفته .
فرهنگ عمید
ماضی، متقدم، گذشته، پیش رفته، پیشین.
فرهنگ فارسی
ماضی، متقدم، گذشته، پیش رفته، پیشین، سلف جمع ( صفت اسم ) ۱ - پیش رفته گذشته : زمان سالف . ۲ - شخص پیشین پیشین . از قوم ثمود که نام پدر قدارپی کننده ناقه صالح پیغمبر است
