زبرین

لغت نامه دهخدا

زبرین. [ زَ ب َ ] ( ص نسبی ) مقابل زیرین باشد. ( آنندراج ). منسوب به زبر. ضد پایین.( ناظم الاطباء ). اعلی. علوی. فوقانی. مقابل تحتانی : نیمه زبرینشان [ مردم سودان ] کوتاه است و نیمه زیرین دراز. ( حدود العالم ). چون بزبرین پاره او شود حرکت او سوی مشرق بود. ( التفهیم بیرونی ).
زبرین چرخ فلک زیر کمین همت تست
نه عجب گر تو بقدر از همه عالم زبری.فرخی.جان و تن تو دو گوهر آمد
یکی زبرین یکی فرودین.ناصرخسرو.ملک در خشم رفت و مر او را بسیاهی بخشید لب زبرینش از پره بینی درگذشته و زیرینش بگریبان فروهشته. ( گلستان سعدی ). || منسوب به فتحه. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(زَ بَ ) (ص نسب . ) فوقانی .

فرهنگ عمید

بالایی.

فرهنگ فارسی

منسوب به زبر، بالایی، مقابل زیرین
( صفت ) بالایی فوقانی زبری مقابل زیرین فرودی فرودین .
مقابل زیرین باشد ضد پایین اعلی فوقانی منصوب به فتحه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اعداد فال اعداد فال نخود فال نخود فال راز فال راز فال تماس فال تماس