زایا

لغت نامه دهخدا

زایا. ( نف ) زاینده. آنکه زاید.

فرهنگ معین

(ص فا. ) زاینده ، آن که تولید می کند.

فرهنگ عمید

زاینده.

فرهنگ فارسی

زاییدن
( صفت ) زاینده مولود .

فرهنگستان زبان و ادب

{productive} [زبان شناسی] در صرف، ویژگی صورت ها و الگوها و قواعدی که مکرراً برای ساخت صورت های جدید به کار می روند

ویکی واژه

زاینده، آن که تولید می‌کند.