لغت نامه دهخدا
ذلة. [ ذِل ْ ل َ / ذُل ْ ل َ ] ( ع مص ) رجوع به ذلت شود.
ذلّت
ذلة. [ ذِل ْ ل َ / ذُل ْ ل َ ] ( ع مص ) رجوع به ذلت شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) خوار شدن ذلیل فصاحت ۲ - ( اسم ) خواری مذلت پستی .
دانشنامه اسلامی
ذلّت به معنی خواری است و از آن در بابهای طهارت و امر به معروف و نهی از منکر سخن گفته اند.
احکام ذلّت
پرداختن به اموری که موجب خواری انسان می شود مکروه است. در روایتی از امام صادق علیه السّلام آمده است: «خداوند همۀ امور مؤمن را به وی واگذار کرده است، جز ذلیل کردن خود را».
خوار کردن مؤمن حرام و چنین عملی در روایات، جنگ با خدا شمرده شده است.
از موارد مشروعیّت تیمّم، موردی است که تحصیل آب موجب ذلّت انسان گردد.
[ویکی فقه] ذلّت. ذلّت به معنی خواری است که از آن در بابهای طهارت و امر به معروف و نهی از منکر سخن گفته اند. پرداختن به اموری که موجب خواری انسان می شود مکروه و خوار کردن مؤمن حرام است و از موارد مشروعیّت تیمّم، موردی است که تحصیل آب موجب ذلّت انسان گردد.
ذلّت به معنی خواری است و از آن در بابهای طهارت و امر به معروف و نهی از منکر سخن گفته اند. احکام ذلّت پرداختن به اموری که موجب خواری انسان می شود مکروه است. در روایتی از امام صادق علیه السّلام آمده است: «خداوند همۀ امور مؤمن را به وی واگذار کرده است، جز ذلیل کردن خود را». خوار کردن مؤمن حرام و چنین عملی در روایات، جنگ با خدا شمرده شده است. از موارد مشروعیّت تیمّم، موردی است که تحصیل آب موجب ذلّت انسان گردد.
