( دسیسة ) دسیسة. [ دَ س َ ] ( ع اِ ) آنچه از دشمنی که پنهان شده باشد. ( از اقرب الموارد ). || مکر و حیله ، و گویند این معنی مولد است. || نیت و قصد مخفی. || شبهه خبیث و پلید. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به دسیسه شود. دسیسه. [ دَ سی س َ / س ِ ] ( از ع ، اِ ) دسیسة. مکر. حیله. توطئه. فتنه. عداوت. ج ، دَسائس ، دَسایس. و رجوع به دسیسة شود. - دسیسه باز؛ حیله باز. مکار. فتنه گر. - دسیسه بازی ؛ عمل دسیسه باز. - دسیسه کار ؛ توطئه چین. مکار. فریب کار. - دسیسه کاری ؛ عمل دسیسه کار. - دسیسه کردن ؛ توطئه کردن. توطئه چیدن.
فرهنگ معین
(دَ س ) [ ع . دسیسة ] (اِ. ) حیله و مکر.
فرهنگ عمید
مکر و حیلۀ پنهانی، کاری که پنهانی و از روی مکر و دشمنی انجام بدهند.
فرهنگ فارسی
مکروحیله پنهانی، کاری که پنهانی ازروی مکراست ( اسم ) ۱ - حیله پنهانی توطئه فتنه انگیزی . ۲ - مکر و عداوت پنهان . دسیسه . مکر . حیله
فرهنگستان زبان و ادب
{intrigue} [هنرهای نمایشی] مجموعۀ درگیری ها و موانعی که یکی از شخصیت های نمایشنامه طراحی می کند تا به نتیجۀ مورد نظر خود برسد
