معنی درکات | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

درکات. [ دَ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ درکة، به معنی ته و نشیب است ، و این در مقابل درجات است ( که مراتب بهشت باشد )، و درکات به معنی منازل دوزخ است. ( از غیاث ) ( از آنندراج ) : یکی از جمله صالحان به خواب دید پادشاهی را در بهشت و پارسایی در دوزخ ، پرسید که موجب درجات این چیست و سبب درکات آن چه. ( گلستان سعدی ). رجوع به درکة شود.

فرهنگ معین

(دَ رَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ درکه .

فرهنگ عمید

=درکه

فرهنگ فارسی

جمع درکه
( اسم ) ۱ - ته تک . ۲ - نشیب سرازیری . ۳ - طبقه پایین . ۴ - طبقه دوزخ جمع درکات .
جمع درکه به معنی ته و نشیب است و این در مقابل درجات است و درکات به معنی منازل دوزخ است