یک یک

لغت نامه دهخدا

یک یک. [ ی َ ی َ / ی ِ ی ِ ] ( ق مرکب ، اِ مرکب ) فردفرد. یکی یکی. یک نفر یک نفر. یک عدد یک عدد: شاگردان یک یک از در بیرون می روند. تک تک :
لاجرم گویی که یک یک ذره را
در درون پرده ای باری دگر.عطار.و به گاه خلوت و فرصت یک یک را عرضه می دارد تا نشان می فرماید. ( تاریخ غازانی ص 333 ). و رجوع به یکی شود.

فرهنگ عمید

۱. تک تک، یکی یکی.
۲. یکی پس از دیگری.

فرهنگ فارسی

(اسم ) مقیاس متداول درمیان گراورسازان برای تهی. گراورها و کلیشه هایی که درست معادل عکس تصویر اصلی باشد.
فرد فرد یکی یکی