یره

لغت نامه دهخدا

یره. [ ی َ رَ ] ( اِ ) در تداول عامه مشهد، رفیق. برادر. و غالباً به طور تمسخر گویند. و اصل آن یار و یاره و یارک است. ( یادداشت پروین گنابادی ).
یره. [ ی َ رَ ] ( ترکی ، اِ ) در ترکی به معنی زمین است. ( آنندراج ) ( از غیاث ). در لهجه امروز آذربایجان یِر گویند.

فرهنگ فارسی

در ترکی به معنی زمین است

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی یَرَهُ: آن را ببیند (جزمش به دلیل جواب واقع شدن برای شرط قبل از خود می باشد)
معنی لَّمْ یَرَهُ: آن را ندیده و نمی بیند
ریشه کلمه:
رئی (۳۲۸ بار)ه (۳۵۷۶ بار)