گفت و شنود. [ گ ُ ت ُ ش َ / ش ِ / ش ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِمص مرکب ) گفتن و شنودن. مباحثه. مکالمه. جر و بحث : تااز برای گفت و شنود است خلق را گوش سخن نیوش و زبان سخن گزار.سوزنی.عمری گذشت و گفت و شنود تو رو نداد ای بی نصیب گوشم و ای بی نوا لبم.عرفی ( از آنندراج ).رجوع به گفت و شنید شود.
فرهنگ معین
(گُ تُ شُ ) (اِمص . ) ۱ - گفتن و شنیدن مکالمه . ۲ - مباحثه ، جر و بحث .
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - گفتن و شنیدن مکالمه . ۲ - مباحثه جر و بحث .