کشورگشا

لغت نامه دهخدا

کشورگشا. [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] ( نف مرکب ) فاتح کشور. کشورگیر. مسخر کننده مملکت :
عزم تو کشورگشا و خشم تو بدخواه سوز
رمح تو پولادسنب و تیغ تو جوشن گذار.فرخی.خدایگان جهان باد و پادشاه زمین
به عون ایزد، کشورگشا و شهرستان.فرخی.

فرهنگ عمید

= کشورستان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم