کتکار. [ ک َ ] ( ص مرکب ) کتگر. ( آنندراج ). کتگار. ( ناظم الاطباء ). درودگر باشد. ( برهان ). درودگر و نجار باشد. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کتگر و کتکار درودگرچارپایه و کت ساز بوده است و بعد از آن در مطلق درودگری استعمال کرده اند چنانکه معنی ترکیبی آن دلالت براین می کند. ( آنندراج ). رجوع به کتگر و کتگار شود.
فرهنگ معین
(کَ ) (ص . ) ۱ - کسی که کت سازد. ۲ - درودگر، نجار.
