لغت نامه دهخدا کاکه. [ ک ِ / ک َ ] ( اِخ ) نام عشیره ای است از کرد که در کرکوک سکونت دارند. ( از تاریخ کرد و پیوستگی نژادی او ص 124 ).
فرهنگ فارسی فرقه ای از کردان ساکن حوالی کرکوک که دارای آیینی مرموزند و با علی الهیان رابطه تام دارند .
