چپو

لغت نامه دهخدا

چپو. [ چ َ پ َ / پُو ] ( ترکی ، اِ ) تاخت و تاراج و یغما. ( ناظم الاطباء ).مأخوذ از چپاول ترکی بمعنی غارت. ( از فرهنگ نظام ).چپاول. تالان. اغاره. نهب. چپاولگری. غارتگری. یغماگری. رجوع به چپاول و چپاولگری و تاراج و یغما شود.
چپو. [ چ َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان چهاردولی بخش مرکزی شهرستان مراغه که در 82هزارگزی جنوب خاوری مراغه و 24/5هزارگزی خاور شوسه شاهین دژ به میاندوآب واقع شده. کوهستانی و معتدل است و 78 تن سکنه دارد. آبش از چشمه. محصولش غلات ، شغل اهالی گله داری و بافتن جاجیم وراهش مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

فرهنگ معین

(چَ پَ یا پُ ) [ تر. ] (اِ. ) یغما، تاراج .

فرهنگ عمید

غارت، یغما، چپاول.

فرهنگ فارسی

غارت، یغما، غارتگر، یغماگر
( اسم ) غارت یغما تاراج .
دهی است از دهستان چهاردولی بخش مرکزی شهرستان مراغه .

ویکی واژه

یغما، تارا
چوپان
Cheppoo