پوشنده

لغت نامه دهخدا

پوشنده. [ ش َ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه چیزی بر تن یا بر چیز دیگر پوشد. آنکه پوشد. || آنکه مستور دارد. آنکه مخفی کند. آنکه کتمان کند. ساتر. ساترة. کاتم. کاتمه :
بر فضل تست تکیه امیدوار از آنک
پاشنده عطائی و پوشنده خطا.خاقانی.|| بسیارپوشنده. ستار.

فرهنگ عمید

۱. کسی که جامه بر تن کند.
۲. آن که چیزی را بپوشاند.

فرهنگ فارسی

( اسم )۱- آنکه چیزی بر تن خود یا دیگری کند آنکه پوشد. ۲- آنکه مستور دارد پنهان کننده کتمان کننده . یا بسیار پوشنده ستار.