پنتی

لغت نامه دهخدا

پنتی. [ پ ِ ] ( ص ) ( در تداول عامه ) آنکه از شوخی و پلیدی احتراز نکند. سخت شوخ و با جامه و سر و روی آلوده که نظافت نداند، در اصطلاح «مشتیان » مقابل لوطی ، جَبان. بی حمیت. بی غیرت. چرک. دَنِس. قذر. لاابالی در پاکی و نظافت. فِژاکن. پَچل َ.

فرهنگ معین

(پِ ) (ص . ) (عا. ) ۱ - آن که از شوخی و پلیدی احتراز نکند، کسی که نظافت نداند. ۲ - بیکار، لش ، بی غیرت ، لاابالی ، (در اصطلاح م شتیان مقابل لوطی ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه از شوخی و پلیدی احتراز نکند کسی که نظافت نداند . ۲- بیعار بیکار لش بیث غیرت بی حمیت لاابالی ( در اصطلاح مشتیان مقابل لوطی. )
آنکه از شوخی و پلیدی احتراز نکند

دانشنامه عمومی

پنتی، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان ایذه، در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان پیان قرار دارد و محل زندگی تیره شیخ میروند از طایفه بویری میباشد. جمعیت آن براساس سرشماری مرکز آمار ایران  در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۵ نفر ( ۵خانوار ) بوده است.

ویکی واژه

(عامیانه): آن که از شوخی و پلیدی احتراز نکند، کسی که نظافت نداند.
بیکار، لش، بی‌غیرت، لاابالی، (در اصطلاح مشتیان مقابل لوطی).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال تک نیت فال تک نیت فال تماس فال تماس فال نخود فال نخود