لغت نامه دهخدا پشت گردن. [ پ ُ ت ِ گ َ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قفا. پس سر. سپس گردن. پی سر. پشت سر. رَقبة. ( منتهی الارب ).
