پرماز

لغت نامه دهخدا

پرماز. [ پ ُ ] ( ص مرکب ) پرچین. پرشکن. ترنجیده :
درچو بگشاد و بدان دخترکان کرد نگاه
دید چون زنگی هر یک را دو روی سیاه
جای جای بچه تابان چون زهره و ماه
بچه سرخ چو خون و بچه زرد چو کاه
سر نگونسار ز شرم و روی تیره ز گناه
هر یکی با شکمی حامل و پرمازلبی.منوچهری.

فرهنگ معین

(پَ ) (ص مر. ) پرچین ، پرشکن ، ترنجیده .

فرهنگ عمید

پرچین وشکن، ترنجیده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پر چین پر شکن پر شکن ترنجیده.

ویکی واژه

پرچین، پرشکن، ترنجیده.