پردار

لغت نامه دهخدا

پردار. [ پ َ ] ( نف مرکب ) به پَر. صاحب پَر. دارای پر.

فرهنگ فارسی

( اسم ) دارند. پرصاحب پر دارای پر مقابل بی پر .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال کارت فال کارت فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس