لغت نامه دهخدا
درشتی دل شاه و نرمی دلش
ندانی هویدا کند حاصلش.عنصری ( از فرهنگ اسدی ).- هویدا بودن ؛ آشکار بودن. ظاهر و واضح بودن :
روی نهاده ست کار شاه به بالا
دیده ما روشن است و کار هویدا.منوچهری.ز پیدایی هویدا در هویداست
ز پنهانی نهان اندر نهان است.؟- هویدا شدن ؛ آشکار شدن. ظاهر و نمایان و واضح گردیدن :
بسی پرسیده شد پنهان و پیدا
نمیشد سرّآن صورت هویدا.نظامی.عیب پاکان زود بر مردم هویدا میشود
در میان شیر خالص موی رسوا میشود.صائب.- هویدا کردن ؛ واضح کردن. آشکار و نمایان کردن :
در دل هر قطره نوحی دست و پا گم کرده است
از کدامی چشمه این طوفان هویدا کرد عشق.محمدابراهیم قاری ( از آنندراج ).- هویدا گردیدن ؛ آشکار شدن :
از ته سبزه خط همچو مه از ابر تنک
رفتن حسن به تعجیل هویدا گردد.صائب ( از آنندراج ).- هویداسخن ؛ فصیح. ( مهذب الاسماء ).
