لغت نامه دهخدا هوس باز. [ هََ وَ ] ( نف مرکب ) آنکه در پی هوس رود. هواپرست. ( آنندراج ). که هوس باختن خواهد : هرزه گردی بی نماز، هواپرست هوس باز.( گلستان ). ضغرس ؛ مرد آزمند هوس باز. ( منتهی الارب ).