معنی هنرمندی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

هنرمندی. [ هَُ ن َ م َ ] ( حامص مرکب ) دارای هنر بودن. چیره دستی. شگفتی در کار یا اشتغال به کارهای هنری چون نقاشی ، پیکرسازی ، شاعری ، خوانندگی ، نوازندگی و مانند آن و مهارت در آن هنرها :
هنرمندی ز تو نادر نباشد
چو ملک شاه باشد اوستادت.مسعودسعد. || دلیری. زورمندی :
هنرمندی و رای و پرهیز و دین
زبان چرب و جوینده آفرین.فردوسی.همان با هنرمندی و رای او
نبینیم کس نیز همتای او.فردوسی.رجوع به هنرمند شود.