همارا

لغت نامه دهخدا

همارا. [ هََ ] ( ق ) همواره و همیشه. ( اسدی ). همواره و همیشه و دائم. ( برهان ) :
گزیده چهار توست بدو درج ها نهان
همارا به آخشیج همارا به کارزار.رودکی ( از فرهنگ فارسی معین ).تو با من نسازی که از صحبت من
ملالت فزاید همارا و تاسه.انوری.رجوع به همواره و هماره و همار شود.

فرهنگ معین

(هَ ) (ق . ) همواره ، پیوسته .

فرهنگ عمید

= همواره

فرهنگ فارسی

همواره همیشه دایم : (( گزیده چهارتوست بدودرجهانهان همارابه آخشیج همارابکارزار. ) ) (رودکی )

ویکی واژه

همواره، پیوسته.