هرزه لای
هرزه لای. [ هََ زَ / زِ ] ( نف مرکب ) آنکه بیهوده سخن می گوید و پوچ میگوید. ( ناظم الاطباء ) :
ز درد روبه عشقش چو شیر می نالم
اگر چه همچو سگم هرزه لای میداند.سعدی.رجوع به هرزه لا شود.
( ~ . ) (ص فا. ) بیهوده گو، یاوه گو.
یاوه گو، بیهوده گو.
( هرزه لا ی ) (صفت ) هرزهگوی بیهودهگو : ((مسیحم که گاه ازیهودی هراسم گه ازراهب رزهلامیگریزم . ) ) (خاقانی )
بیهوده گو، یاوه گو.