هراس

لغت نامه دهخدا

هراس. [ هََ ] ( اِ ) به معنی ترس و بیم باشد. ( برهان ). بیم. ترس. باک. پروا. اندیشه. رعب. خوف. ( یادداشت به خط مؤلف ) :
دگر هر که با مردم ناسپاس
کند نیکویی ماند اندر هراس.فردوسی.دو نرگس چو نر آهو اندر هراس
دو گیسو چو از شب گذشته سه پاس.فردوسی.گنه کاریزدانی و ناسپاس
تن اندر نکوهش ، دل اندر هراس.فردوسی.چو عدل او باشد آن جایگه نباشد جور
چو امن او باشد آن جایگاه نیست هراس.منوچهری.در تو ای گنبد امید و هراس
گردش آس هست و گونه آس.مسعودسعد.برزویه به هراسی تمام روی به کار آورد. ( کلیله و دمنه ). در بیم و هراس روزگار گذاشتم. ( کلیله و دمنه ).
از شیب تازیانه او عرش را هراس
وز شیهه تکاور او چرخ را صدا.خاقانی.از هراس ایشان مرا بر آن حال فروگذاشته و گریخته. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
- بی هراس ؛ بی باک. بدون ترس :
ختم شدبر تو سخا چونانکه بر من شد سخن
وین سخن در روی گردون هم بگویم بی هراس.انوری.ترکیب های دیگر:
- هراسان . هراسانیدن. هراس انگیز. هراس داشتن. هراسناک. هراسیدن. رجوع به این مدخل ها شود.
هراس. [ هَُ ] ( ع ص ) شیر سخت اندام بسیارخوار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
هراس. [هََ رْ را ] ( ع ص ) هریسه ساز. ( منتهی الارب ). هلیم پز و هریسه پز. ( یادداشت مؤلف ). سازنده و فروشنده هریسه. ( اقرب الموارد ). || شیر درشت سخت خورنده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به هُراس شود.
هراس. [ هََ ] ( ع اِ ) درختی خاردار که بارش مانندکنار است و واحد آن هراسة است و عبارت اللسان چنین است : درختی که خارهای درشت دارد. ( از اقرب الموارد ). درختی است خاردار، بر آن شبیه کنار. ( منتهی الارب ).
- هراسناک ؛ زمینی که درخت هراس در آن بسیار بود:ارض هرسة؛ زمین درخت هراسناک. ( منتهی الارب ).
هراس. [ هَُ ] ( اِخ ) شاعر معروف رومی که میان سالهای 65 تا 8 ق. م. زیسته است. ( از وبستر زبان امریکایی ). کینتوس هراسیوس فلاکوس شاعر غزلسرای روم که در سبک طنز انتقادی نیز دست داشت. فرزند یکی از نجبای رم بود. در رم و آتن پرورش یافت. وی در سال 42 ق.م. در لژیون جمهوریت شرکت جست و پس از بازگشت و پیروزی یک خانه ییلاقی در کوههای سابین به او جایزه دادند و مورد توجه امپراطور رم اگوستوس قرار گرفت. اشعار او شامل 9 کتاب است. ( از فرهنگ بیوگرافی وبستر ).

فرهنگ معین

(هَ ) (اِ. ) بیم ، ترس .

فرهنگ عمید

۱. هراسیدن.
۲. (اسم، اسم مصدر ) بیم، ترس، خوف.

فرهنگ فارسی

شاعر غزلسرای لاتین ( ۶۵ ق م .- ۸ ق م ) ویرژیل او را به ماسناس معرفی کرد و هراس به خدمت او در آمد. هجاهای او ( ۲۹ - ۳۵ ق م . ) او را به عنوان سر آمد شاعران غزلسرای روم نامبردار ساخت . قصاید و منظومه فن شعرش که در سالهای کمال وی سروده شده استادی وی را در زبان و شعر نشان میدهد . اشعار وی با آنکه تا حدی تحت تاثیر آرخلائوس یونانی است اما نشان دهنده تربیت رومی و هنر و روحیه عصر اوگوستین است .
بیم، ترس، خوف، هاس هم گفته شده است
(اسم ) ترس بیم خوف : (( زهره زهراس توشب تار اندرتب ربع می طپد زار. ) ) (تحفهالعراقین )
درختی خاردار که بارش مانند کنار است و واحد آن هراسه است و عبارت اللسان چنین است : درختی که خار های درشت دارد .

فرهنگستان زبان و ادب

{phobia} [روان شناسی] ترس مفرط و غیرواقعی و غیرقابل مهار و مرضی از افراد یا مکان ها یا موقعیت های خاص

دانشنامه عمومی

ترس شدید یا بیمارگونه که در روان شناسی به هراس، ترس یا فوبیا ( به انگلیسی: phobia ) شهرت دارد عبارت است از نوعی بیمارگونه و پایدار از ترس در فرد که باعث اختلال در زندگی روزمره وی می شود. برخلاف ترس معمولی که واکنشی زودگذر و طبیعی به یک عامل خطرناک خارجی است، هراس بیشتر ترس از قرار گرفتن در یک موقعیت خطرناک است مانند ترس از پرواز یا ماشین سواری. در برخی موارد، فرد هرگز در تماس با چیزی که از آن می ترسد نبوده است.
هراس زدگی ( فوبیا ) ، ترس نامعقول و شدید از یک موضوع، یک موقعیت یا یک شیء است. در واقع با اینکه فرد می داند ترسش نامعقول است ولی توانایی کنترل آن را ندارد و اگر در معرض آنچه که از آن «هراس» دارد، قرار بگیرد موجی از اضطراب، ترس شدید و حتی وحشت زدگی بر او چیره می شود و این تجربه چنان برایش ناخوشایند است که سعی می کند همیشه از آن مورد «هراس آور» دوری کند. در میان اختلال اضطراب، «فوبیاها» از همه شایع ترند. سالانه ۷٫۸ ٪ از بزرگ سالان آمریکایی از یکی از انواع هراس زدگی رنج می برند و هراس های بیمارگونه، شایع ترین اختلال روانشناختی در میان زنان و دومین اختلال شایع در میان مردان سنین بالای ۱۵ سال است.
ترس یک واکنش طبیعی بشر هنگام مواجهه با خطر است که هدف محافظتی دارد. هنگام مواجهه با خطر، دستگاه عصبی سمپاتیک با ترشح آدرنالین آمادگی «مبارزه یا فرار» را ایجاد می سازد. آدرنالین موجب افزایش ضربان قلب و جریان خون در عضلات بدن می شود و در نتیجه فرد می تواند در شرایط اضطراری بهتر عکس العمل نشان دهد. همچنین میزان قند خون نیز بالا می رود. در چنین شرایطی، جسم آماده عمل است. پس در موقعیت های خطرناک، ترس، طبیعی و حتی مفید است. اما فوبیا، ترس بیمارگونه یی است که به شدت مبالغه آمیز و حتی توهمی است.
بیش از هشتاد نوع هراس وجود دارد که برخی بسیار نادرند مانند ترس از سرخس! یا ترس از عدد ۸ یا هراس از پکیج ( آبگرمکن دیواری ) که پکیجوفوبیا نامگذاری می شود. ولی به طور کلی هراس زدگی ها را می توان به سه دسته تقسیم کرد.
• هراس های ویژه ( مانند ترس از حیوانات، ترس از زخم، هراس موقعیتی مانند ترس از مکانهای بسته و ارتفاع، ترس از بلاهای طبیعی مانند زمین لرزه )
• جمع هراسی
• بازارهراسی
بعضی از هراس ها در جنس خاصی یا در سن خاصی شایع تر اند، مثلاً فوبیا ی حیوانات در زنان شایع تر است و فوبیا ی بیماری در سنین میانسالی شایع تر است
هراس (فیلم ۲۰۱۳). «هراس» ( انگلیسی: Phobia ( 2013 film ) ) فیلمی در ژانر ترسناک است که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد.

دانشنامه آزاد فارسی

هَراس (phobia)
ترس شدید و مستمر از شیء، موقعیت یا فعالیتی خاص. بسیاری از بیماران به سبب این ترسِ حاد و مستمر، زندگی محدودی دارند. اضطراب این بیماران، معمولاً متناسب با واقعیت نیست، چرا که خود نیز از غیرمنطقی بودن ترس کاملاً آگاه اند. اضطراب ناشی از هراس فقط از این نظر با انواع دیگر اضطراب متفاوت است که دربارۀ شیء یا موقعیتی خاص روی می دهد. این اضطراب دارای نشانه های فیزیولوژیک مشخص، مانند ضربان سریع و کوبندۀ قلب، آشوب معده، تهوع، اسهال، تکرر ادرار، احساس خفگی، گل انداختن صورت، تعریق، لرزش، و احساس ضعف است. برخی از مبتلایان می توانند با این ترس ها مقابله کنند؛ با این حال، عمدتاً از موقعیت ها یا اشیای ایجادکنندۀ این ترس اجتناب می کنند و این اجتناب غالباً آزادی شخص را محدود می کند. روان پزشکان سه نوعِ عمدۀ هراس را برشمرده اند؛ هراس های ساده که عبارت اند از ترس از اشیا، موقعیت ها یا حیواناتی خاص، مانند عنکبوت یا مار، فضاهای بسته و بلندی. نوع دوم گذر هراسی است یعنی ترس از فضاهای باز و مکان های عمومی مانند اتوبوس، قطار و مراکز خرید پرازدحام که فرار از آن ها دشوار به نظر می رسد. مبتلایان به این نوع هراس بیش از پیش از این موقعیت ها اجتناب می کنند و سرانجام خانه نشین می شوند. نوع سوم جمع هراسی (هراس اجتماعی)۲ است یعنی ترس از احمق جلوه کردن یا شرمنده شدن در موقعیت های عمومی. هراس های ساده، به ویژه ترس از برخی حیوانات، ممکن است در کودکی شروع شود و تا بزرگسالی ادامه یابد. هراس از مکان های باز در اواخر نوجوانی یا اوایل جوانی شروع می شود، و هراس اجتماعی بیشتر خاص نوجوانی است. گرچه هراس از مکان های باز بیشتر از دیگر هراس ها شخص را به فکر درمان می اندازد، به نظر نمی رسد از هراس های ساده شایع تر باشد. تقریباً پنج تا ده درصد مردم مبتلا به هراس اند. زن ها بیشتر از مردها به هراس ساده و هراس از مکان های باز مبتلا می شوند، اما پراکندگی هراس اجتماعی مشخص نیست. هراس از مکان های باز، هراس اجتماعی و هراس از حیوانات، زمینۀ خانوادگی دارد. فنون رفتاری در درمان هراس ها، به ویژه در انواع ساده و اجتماعی، مؤثر بوده است؛ ازجمله روش حساسیت زدایی منظم یعنی رویاروسازی تدریجی شخص مبتلا با موقعیت ها و اشیائی که به منبع هراس شباهت بسیاری دارد. از دیگر روش های رفتار درمانی، درمان با مواجه سازی است که به تازگی ثابت شده از دیگر روش ها مؤثرتر است. در این فن بیمار را پی درپی با منبع یا شیءِ هراس آلود مواجه می کنند تا به بی خطر بودن آن پی ببرد و ترس رفته رفته فروکش کند. از دیگر روش های درمانی، استفاده از داروهای ضد اضطراب است. داروهای ضدافسردگی نیز در درمان برخی هراس ها بی تأثیر نبوده اند.

ویکی واژه

بیم، ترس.