لغت نامه دهخدا
های. ( اِ صوت )کلمه تأسف یعنی وای و آه و دریغا. ( ناظم الاطباء ).به معنی وای است و آن لفظی باشد که در وقت دردی و مصیبتی و المی و آزاری بر زبان رانند. ( برهان ). نشانه ٔضجرت از درد. مترادف آی و وای. || در تداول عامه ، حرف ندا و خطاب ، چون آی و ای :
گفت موسی های خیره سر شدی
خود مسلمان ناشده کافر شدی.مولوی.خوشا هایی ز حق وز بنده هویی
میان بنده و حق های و هویی.عطار.- امثال :
جواب های ، هوی است . ( امثال و حکم ).