نونهال

لغت نامه دهخدا

نونهال. [ ن َ / نُو ن ِ ] ( اِ مرکب ) درخت جوان. ( ناظم الاطباء ). نهال تازه. درخت تازه کاشته. ( فرهنگ فارسی معین ). || نونهالان ؛کنایه از تازه جوانان و جوانان نورسیده اندک سال.

فرهنگ معین

(نُ. نِ ) (اِمر. ) ۱ - نهال تازه ، درخت جوان . ۲ - کنایه از: کودک ، خردسال .

فرهنگ عمید

نوجوان.

فرهنگ فارسی

نهال تازه، درخت جوان، درختی که تازه روییده است
( اسم ) نهال تازه درخت تازه کاشته .

ویکی واژه

نهال تازه، درخت جوان.
کنایه از: کودک، خردسال.