نوشاندن

لغت نامه دهخدا

نوشاندن. [ دَ ] ( مص ) نوشانیدن. متعدی نوشیدن. رجوع به نوشانیدن شود.

فرهنگ معین

(دَ ) (مص م . ) نوشانیدن .

فرهنگ عمید

آب یا نوشابه به کسی خوراندن: ای نور چشم من سخنی هست و گوش کن / چون ساغرت پُر است بنوشان و نوش کن (حافظ: ۷۹۶ ).

ویکی واژه

نوشانیدن.