نضیر. [ ن َ ] ( ع اِ ) زر. ( غیاث اللغات ). زر و سیم. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). نَضر. نُضار. نِضار. انضر. ( المنجد ). || ( ص ) تازه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). باآب. ( آنندراج ). تازه و آبدار. ( ناظم الاطباء ) ( غیاث اللغات ).ناضر. نَضِر. ( المنجد ) ( از اقرب الموارد ). بانضرت. ( یادداشت مؤلف ) شاداب. باطراوت. سرسبز : ای لاَّل معنوی از نظم الفاظت نضید وی ریاض خسروی از فیض الطافت نضیر.سلمان ساوجی.چشم دولت ز سواد قلمت گشته منیر باغ دانش ز سحاب کرمت گشته نضیر. رجوع به ناضر شود. || جمیل. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). گویند: غلام غض نضیر، و هی : غضة نضیرة. ( اقرب الموارد ). نضیر. [ ن َ ] ( اِخ ) نام قبیله ای از یهود که در ظاهر مدینه سکونت داشتند و پیغامبر با آنان جنگید. ( از معجم البلدان ) ( آنندراج ). نام گروهی از یهودان خیبر و منسوب به آن را نضری گویند بر خلاف قیاس. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
شاداب، سبزوخرم، زیباوتازه رو ۱ - ( صفت ) ۱ - تازه و شاداب و خرم . ۲ - ( اسم ) زر و سیم . نام قبیله ای از یهود که در ظاهر مدینه سکونت داشتند و پیغامبر با آنان جنگید . نام گروهی از یهودان خیبر و منسوب به آن را نضری گویند بر خلاف قیاس .
