لغت نامه دهخدا
نشکن. [ ن َ ک َ / ن َ ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) نشکننده. که نمیشکند. || نشکستنی. ناشکن: لیوان نشکن. که شکستنی نیست.
نشکن. [ ن َ ک َ / ن َ ش ِ ک َ ] ( نف مرکب ) نشکننده. که نمیشکند. || نشکستنی. ناشکن: لیوان نشکن. که شکستنی نیست.
( اسم ) عمل گرفتن عضوی از بدن با دو سر انگشت یا دو سر ناخن دست چنانکه بدرد آید: آن صنم را ز گاز و ز نشکنج تن بنفشه شد و دو لب نارنج. ( عنصری.لفااق.۵۶ )
نشکن (ترانه کنچیتا وورست). نشکن ( به انگلیسی: Unbreakable ) اولین تک آهنگ خواننده اتریشی، کنچیتا وورست است. این تک آهنگ توسط کمپانی ناشر سونی میوزیک در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۱ در اتریش منتشر شد و موفق شد در جداول موسیقی اتریش به مقام ۳۲ دست یابد.