مخراش

لغت نامه دهخدا

مخراش. [ م ِ ] ( ع اِ ) چوب خطکش چرم دوزان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || چوب سرکج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مِخرَش و مِخرَشَه شود.

فرهنگ معین

(مِ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - چوب سر کج . ۲ - خط کش چرم دوزان .

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- چوب سر کج . ۲ - خط کش چرم دوزان .

ویکی واژه

چوب سر ک
خط کش چرم دوزان.